Επιλέξαμε πολιτικούς που δεν έσκυψαν ποτέ με αληθινό ενδιαφέρον να δούνε τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών και να θέσουν στόχο την επίλυση και αντιμετώπιση τους. Οι επιχειρηματίες, που ολομόναχοι χωρίς καμιά στήριξη από την πολιτεία έστησαν τις επιχειρήσεις τους και που κατάφεραν να αντέξουν και να παλέψουν μέσα στη φουρτούνα της δεκαετίας της κρίσης, τώρα τσακίζονται στον ύφαλο του κορονοϊού, που ξεπετάχτηκε τόσο απρόσμενα μπροστά τους για να τους αποτελειώσει.
Κι ενώ εμείς είμαστε κλεισμένοι στην ασφάλεια του σπιτιού μας κι οργανώνουμε την καθημερινότητα μας, οι εταιρείες δημοσκοπήσεων κάνουν τη δουλειά τους και ψάχνουν στοιχεία για να απεικονίσουν την ψυχολογία μας, την οικονομική μας αντοχή κι εν τέλη να καταλήξουν σε πολύτιμα συμπεράσματα αν όλη αυτή η περιπέτεια μας μας άγγιξε, μας άλλαξε, μας προβλημάτισε, μας τυράννησε, κι άλλα πολλά.
Διαβάζω λοιπόν τα στοιχεία που έδωσε η πανελλαδική έρευνα COVIDCONTROL, που υλοποίησε η εταιρεία δημοσκοπήσεων interview σε 805 άτομα από τις 6 Απριλίου έως τις 10 Απριλίου, μέσω ηλεκτρονικής συμμετοχής. Το 24% λοιπόν απαντούν πως τα χρήματα τους έχουν τελειώσει, ενώ το 44% δηλώνει πως αντέχει το πορτοφόλι του για 2-3 εβδομάδες ακόμη…. Αυτό σημαίνει πως σήμερα που διαβάζουμε αυτό το άρθρο ήδη το 24%, πιθανόν να έχει εξαντλήσει και τα αποθέματα που τυχόν υπήρχαν στο ντουλάπι. Άρα…το 24% ήδη αντιμετωπίζει την έλλειψη των αναγκαίων, απαραίτητων αγαθών προς το ζην !!! Σε παρόμοια κατάσταση θα βρεθεί εντός λίγων ημερών και το υπόλοιπο 44%…. Δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει η εξέλιξη αυτή της κατάστασης.
Ακόμη και πριν τον εγκλεισμό μας στα σπίτια μας, οι περισσότεροι Έλληνες επιβίωναν οριακά. Εξασφάλιζαν τα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Ως εκεί όμως.
Πόσοι μπορούσαν να κάνουν αποταμίευση ώστε να έχουν για ώρα ανάγκης λίγα λεφτά στην άκρη;;;
Ελάχιστοι, αν λάβουμε υπόψιν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας, την εργασία με δίμηνη ή οχτάμηνη σύμβαση, την αβάσταχτη φορολογία και τους φουσκωμένους λογαριασμούς.
Αν στραφούμε στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις τότε εκεί θα ανακαλύψουμε πολύ πόνο κι απόγνωση…. Οι επιχειρηματίες, που ολομόναχοι χωρίς καμιά στήριξη από την πολιτεία έστησαν τις επιχειρήσεις τους και που κατάφεραν να αντέξουν και να παλέψουν μέσα στη φουρτούνα της δεκαετίας της κρίσης, τώρα τσακίζονται στον ύφαλο του κορονοϊού, που ξεπετάχτηκε τόσο απρόσμενα μπροστά τους για να τους αποτελειώσει. Ακόμη κι αν πληρούν τις προϋποθέσεις για το επίδομα των 800 ευρώ, ποιες ανάγκες να πρωτοκαλύψουν ….αυτές της οικογένειας τους, των λογαριασμών τους, των υποχρεώσεων τους;;; Η κυβέρνηση πέταξε τα ψίχουλα της κι αμόλησε τα ¨ αγριόσκυλα ¨ της να γαυγίζουν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν τύψεις σε κάθε Έλληνα αλλά και να προλάβουν τυχόν αντιδράσεις, με δηλώσεις τύπου: Οι μακροχρόνια άνεργοι έχουν τρόπο να επιβιώνουν για αυτό και δεν δικαιούνται επίδομα ….ή τί θα τα κάνετε τα λεφτά και να σας τα δώσουμε , πόσο θα φάτε πια…300 κιλά θα γίνετε;;;;
Τέτοιες κι ένα σωρό άλλες παρόμοιες δηλώσεις, δείχνουν καθαρά το πρόσωπο της κυβέρνησης που είναι αδιάφορο, θρασύτατο αλλά και χλευαστικό ως προς τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες και που αφορούν την ίδια τους την επιβίωση πλέον.
Σίγουρα δεν θα νοιαστούν και πολύ αν με την επιστροφή στην κανονικότητα, πολλές από τις επιχειρήσεις που αναφέραμε κλείσουν οριστικά, μην έχοντας άλλη λύση, αφήνοντας πολλές οικογένειες σε απόλυτη φτώχεια κι εξαθλίωση.
Κι αν σκεφτούμε πως πριν τον κορονοϊό η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων ήταν ήδη άθλια, ίσως μπορούμε να δούμε τις ομιχλώδεις μέρες που θα έρθουν όταν όλο αυτό τελειώσει…
Λέει ο λαός μας πως ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται…. Κι εμείς ως λαός επιλέξαμε καραβοκύρηδες που ακόμα και σε νηνεμία οδήγησαν το καράβι της χώρας μας ίσα πάνω στα βράχια να τσακιστεί….
Επιλέξαμε πολιτικούς που δεν έσκυψαν ποτέ με αληθινό ενδιαφέρον να δούνε τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών και να θέσουν στόχο την επίλυση και αντιμετώπιση τους.
Μοιάζει σαν να ανοίξαμε τα ντουλάπια με τα πολύτιμα μας κι αφήσαμε τους κλέφτες να τα προσέχουν..
Και τώρα οι ¨κλέφτες¨ μας λένε κι άπληστους κι αχάριστους που ζητάμε να ζήσουμε… Εκεί μας κατάντησαν οι επιλογές μας…. Να μας γελοιοποιεί ο κάθε ανάξιος για εξουσία επειδή τον ανεβάσαμε στην εξουσία…. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας κύριοι ή έστω κι αργά θα υψώσουμε ανάστημα για να ξαναβρούμε την πουλημένη αξιοπρέπεια μας;; Ας μην ξεχνάμε πως ποτέ δεν είναι αργά και πως η πληγωμένη μας αξιοπρέπεια, κάπου χαμένη, περιμένει με αγωνία να την επαναφέρουμε στην ιερή μας χώρα …
